Η Εκκολπωμάτωση ορίζεται ως η παρουσία παθολογικών διατάσεων (εκκολπώματα) στο τοίχωμα του παχέως εντέρου. Η νόσος οφείλεται κατά μεγάλο ποσοστό στην κατανάλωση ιδιαίτερα επεξεργασμένων τροφίμων πολύ χαμηλών σε φυτικές ίνες.

Ερευνητές του Πανεπιστημίου Yale υποθέτουν ότι η ανεπαρκής πρόσληψη φυτικών ινών καταστέλλει την ανοσολογική απόκριση του εντέρου και δημιουργεί ένα ευνοϊκό περιβάλλον για χαμηλού βαθμού χρόνιας φλεγμονής. Η φλεγμονή αυτή δημιουργεί χάσμα στο εντερικό τοίχωμα και προβολή του βλενογόνου του εντέρου (εκκολπώματα). Αν τα εκκολπώματα αυτά μολυνθούν ή διατριθούν οδηγούμαστε στην κατάσταση που ονομάζεται εκκολπωματίτιδα. Η Εκκολπωματίτιδα είναι μια κατάσταση που τις περισσότερες φορές απαιτεί νοσηλεία, ενδοφλέβια χρήση αντιβιοτικών, και κάποιες φορές χειρουργική παρέμβαση.

Η εκκολπωμάτωση είναι μια νόσος του δυτικού πολιτισμού, πλήττει κατά βάση ηλικιωμένους και παχύσαρκους. Περίπου ο μισός πληθυσμός άνω των 60 ετών στις δυτικές κοινωνίες παρουσιάζει κάποια μορφή της πάθησης. Η παχυσαρκία συμβάλλει όχι μόνο στην ανάπτυξη των εκκολπωμάτων αλλά αυξάνει και την πιθανότητα επιπλοκών.

Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να αποφύγουν τον σχηματισμό εκκολπωμάτων με την συστηματική πρόσληψη αδιάλυτων φυτικών ινών τακτικά. Ο αμερικανικός σύλλογος διαιτολόγων συστήνει 20-35 γραμμάρια φυτικών ινών ημερησίως για τους ενήλικες και 5 γραμμάρια ημερησίως για τα παιδιά. Για πολλά χρόνια οι γιατροί απαγόρευαν τους ασθενείς με εκκολπωμάτωση να καταναλώνουν καρύδια και γενικότερα ξηρούς καρπούς και σπόρους. Μέχρι σήμερα υπάρχουν πενιχρά επιστημονικά στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτή τη σύσταση. Η σύγχρονη ιατρική συμβουλή υποστηρίζει την κατανάλωση φυτικών ινών για την αποφυγή τόσο της νόσο όσο και των επιπλοκών της.