O Δρ. Αναστάσιος Παπαδόπουλος μας εισάγει στη νόσο του καρκίνου του μαστού παρουσιάζοντας τους τύπους, τα συμπτώματα και τον προτεινόμενο προληπτικό έλεγχο.
Ο καρκίνος του μαστού είναι ένα είδος καρκίνου που αναπτύσσεται από τα κύτταρα του μαστού. Συνήθως ξεκινάει από τα κύτταρα των γαλακτοφόρων πόρων και από εκεί δυστυχώς μπορεί να εξαπλωθεί σε διάφορα σημεία του σώματος.
Ο καρκίνος του μαστού είναι ο πιο συχνός διηθητικός καρκίνος στις γυναίκες.
Αποτελεί το 16% των καρκίνων που προσβάλλει τις γυναίκες.
Το 19% των θανάτων που οφείλονται από καρκίνο οφείλεται στον καρκίνο του μαστού.
Η νόσος είναι πιο συχνή στις αναπτυγμένες κοινωνίες και στατιστικά μία στις οκτώ γυναίκες θα προσβληθεί από τη νόσο στη διάρκεια της ζωής της.
Δύο είναι οι βασικοί τύποι της νόσου.
Ο πορογενής καρκίνος που προέρχεται από τους γαλακτοφόρους πόρους και ο λοβιακός καρκίνος που προέρχεται από τα λόβια, τα σημεία από τα οποία παράγεται το μητρικό γάλα.
Ο καρκίνος του μαστού διαχωρίζεται σε διηθητικό και μη διηθητικό ή in situ.
Ο πρώτος έχει την ικανότητα να δίνει μεταστάσεις, ενώ ο δεύτερος τύπος θεωρείται αρχόμενος και δυνητικά δε δίνει μεταστάσεις.
Οι προδιαθεσικοί παράγοντες της νόσου είναι κυρίως το να είσαι γυναίκα, να έχεις προχωρημένη ηλικία και να έχεις οικογενειακό ιστορικό.
Άλλοι προδιαθεσικοί παράγοντες είναι οι πυκνοί μαστοί, η μακροχρόνια λήψη ορμονών, η παχυσαρκία, η πρώιμη εμμηναρχή, η καθυστερημένη εμμηνόπαυση κ.ά.
Τα συμπτώματα της νόσου είναι συνήθως ένα ψηλαφητό μόρφωμα στο μαστό, ερυθρότητα και έκζεμα στο δέρμα ή στη θηλή, φλεγμονή του μαστού, εκροή υγρού από τη θηλή, αλλαγή σχήματος του μαστού, αλλαγές στο δέρμα του μαστού (όψη φλοιού πορτοκαλιού), ψηλαφητοί λεμφαδένες μασχάλης και ο πόνος στους μαστούς.
Ευτυχώς τα περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα στη συντριπτική πλειοψηφία τους αφορούν καλοήθεις παθήσεις του μαστού.
Παρ’ όλα αυτά πρέπει πάντοτε να ελέγχονται από τον ειδικό ιατρό.
Ο καρκίνος του μαστού είναι μια νόσος που, αν διαγνωστεί σε πρώιμα στάδια, θεωρείται ιάσιμη.
Για το λόγο αυτόν έχει σημαντικό ρόλο ο προληπτικός έλεγχος της νόσου ώστε να διαγνωστεί στα αρχόμενα (in situ) στάδια.
Η καλύτερη άμυνά μας απέναντι στη νόσο είναι ο συστηματικός, προληπτικός έλεγχος ώστε να διαγνώσουμε οτιδήποτε εμφανιστεί σε πρώιμα στάδια χωρίς κλινικά συμπτώματα.
Στην περίπτωση αυτή οι πιθανότητες ίασης είναι εξαιρετικά μεγάλες.
Για τον προληπτικό έλεγχο στις ηλικίες 20 έως 30 ετών συστήνεται κλινική εξέταση ανά τριετία, στις ηλικίες 30 έως 40 κλινική εξέταση κάθε χρόνο και από τα 40 και μετά ετήσια μαστογραφία και κλινικός έλεγχος.
Σε όλα τα παραπάνω, αναλόγως των ευρημάτων, μπορούν να προστεθούν ο υπέρηχος μαστών και η μαγνητική μαστογραφία.
Στις γυναίκες με «αυξημένο» κίνδυνο νόσησης ο προληπτικός έλεγχος αρχίζει νωρίτερα και σχεδιάζεται πάντοτε σε συνεννόηση με τον ιατρό.